WAARDEN EN LEERKRACHTEN

Erkenning

Het vak van leerkracht kan niet hoog genoeg worden geschat. In ieder contact met kinderen en jongeren stuur je een boodschap de toekomst in. Is die boodschap er een van interesse in de kinderen, vertrouwen, liefde? Van enthousiasme over het leven?

Als docent kun je nooit terugvallen op je routine. Er wordt een permanente, creatieve inzet van je gevraagd. Leerlingen doen een groot beroep op onze persoonlijkheid en innerlijke kracht. Daarnaast heb je te maken met de prestatiedruk van bovenaf en de eisen van het curriculum. Waar is ruimte voor jezelf? Hoe kun je jezelf voeden?
De natuur, stilte, tijd en zorg voor jezelf zijn dingen die jou kunnen ondersteunen. 

Een onderscheidend kenmerk van de Living Values Education benadering is de cruciale eerste stap in waardeneducatie. En die is dat leraren een duidelijk en nauwkeurig beeld krijgen van hun eigen attitudes, gedrag en emotionele geletterdheid als hulpmiddel om hun eigen waarden na te leven. Dit vergemakkelijkt de ontwikkeling van een op waarden gebaseerde leeromgeving in de school en in de klas. Deze eerste stap wordt gezien als een integraal en essentieel onderdeel van waardeneducatie, en biedt een basis voor studenten, docenten en alle anderen binnen een leergemeenschap om te worden gewaardeerd, gekoesterd en verzorgd.

Zelfzorg & Zelfreflectie

Goed onderwijs begint bij ons, leerkrachten, juffen, meesters. Zorg goed voor jezelf, fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Dat is geen egoïsme. Onze inzet is effectief en onze betrokkenheid vol enthousiasme als we ons bewust zijn van onze eigen natuurlijke waarde; als we beseffen wat voor invloed onze gedachten en emoties hebben op onszelf en anderen; als we ons erkend voelen, ons op tijd kunnen opladen en mogelijkheden aangrijpen om persoonlijk en professioneel te blijven groeien; als we in staat zijn ons eigen leven positief en zinvol vorm te geven. Dat schenkt levensgeluk en geeft ons vak de kwaliteit waar kinderen recht op hebben.

Walk your talk

Waarden kun je en hoef je niet (aan) te leren. Je hebt ze al! Waarden kun je ontdekken en herkennen in jezelf en anderen, ervaren en leren toepassen. Kinderen en jongeren worden geïnspireerd om hun waarden te leven door duidelijke voorbeelden in hun omgeving. Als leerkracht kun je zo’n voorbeeld zijn, je bent een rolmodel. Zijn jouw woorden en attitude in overeenstemming met je waarden?

Ook het voltallige schoolteam heeft een voorbeeldfunctie. Waarden-educatie is succesvol als alle volwassenen binnen school toegewijd zijn aan bepaalde, met elkaar afgesproken waarden als vrede, respect, eerlijkheid...Deze waarden, die ook met de ouders worden gedeeld, vormen de veilige basis en kern van het onderwijs en nodigen op een natuurlijke manier uit tot professionele uitwisseling, onderlinge inspiratie en - ondersteuning.  


’LESGEVEN weerspiegelt net als iedere andere menselijke activiteit, je innerlijk.
Als ik lesgeef projecteer ik mijn innerlijke belevingswereld op mijn leerlingen, op ons samenzijn en op het vak als zodanig. Als ik onrust in de klas ervaar is dat vaak niet meer of minder dan de onrust in mijn eigen binnenwereld. Zo bekeken is lesgeven een spiegel van mijn ziel. Als ik bereid ben in die spiegel te kijken en niet wegloop voor wat ik zie, krijg ik de kans om zelfkennis te verwerven en als mens te groeien. Jezelf kennen is van even groot belang als het kennen van je leerlingen en de kennis van je vak.’
- Parker Palms, The Courage to teach.

‘In ons collectieve oergeheugen ligt de kennis van de opbouw en de wetten van het universum besloten. Dus is het van groot belang te vermijden dat bij kinderen de gedachte wordt gewekt dat ze iets niet zouden weten want dan zullen ze het inderdaad niet weten. De belangrijkste taak van degene die uitlegt, is om een relatie aan te gaan met zijn leerlingen met de intentie om samen een oplossing te vinden - en dan vindt het leerproces geheel automatisch plaats. De leerlingen moeten niet het gevoel hebben dat ze iets uit het hoofd moeten leren of dat hen iets wordt bijgebracht. De gedachte dat er iemand zou zijn die iemand anders iets leert, zou uitgebannen moeten worden. Door zo samen te werken, voelen ze niet langer de scheidslijn wie van hen leerling is en wie leraar, en gaat het leren vanzelf.’
- Professor Sjetinin, staatslyceum persoonlijkheids- en karakterontwikkeling, Tekos, Rusland